"THE ROAD I WALK, I WALK ALONE" ฟังแล้วรู้สึกยังไง

เนื้อความ :	???????????
จากคุณ :	เอ้ - [16 พ.ค. 2541 23:18:19]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	ผมรู้สึก อ้างว้าง โดดเดียว เดีนวดาย ไร้จุดหมาย ครับ
โดยคุณ :	นายอันตราย - [17 พ.ค. 2541 00:27:36]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	๐ปล่าวเปลี่ยว๐
โดยคุณ :	Birdybaby - [17 พ.ค. 2541 00:42:15]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

นับตั้งแต่วันแรกที่เราได้ลืมตาดูโลก มีเพียงจิตวิญญานที่ติดตัวเรามา จากความเป็นเด็กสู่ความเป็นผู้ใหญ่ จิตวิญญานนั้นได้หล่อหลอมจนกลายเป็นรูปร่าง ความฝันและจินตนาการเป็นสมบัติล้ำค่าส่วนตัว ผลิบานและงอกงามอย่างโดดเดี่ยว จากภายในตัวเราเอง ความเดียวดายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเรียนรู้ เส้นทางที่เรากำลังเดินอยู่นั้นทอดไปยังสุดสายรุ้งแสนไกล ขอให้โดดเดี่ยวอย่างกล้าหาญ ดีกว่าร่วมฝันกันแต่ไร้จุดหมาย เพียงแต่มีจุดหมายเท่านั้น เพื่อนที่ดีที่สุดจะอยู่เคียงข้างเสมอ...คนนั้นใช่คนไกล ตัวคุณเอง

โดยคุณ :

SeaView - [17 พ.ค. 2541 00:54:54]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	เยี่ยมมากครับคุณSeaView
โดยคุณ :	นายอันตราย - [17 พ.ค. 2541 01:53:15]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	คุณ SeaView แต่งเองหรือเปล่าคะ ชอบวลีที่ว่า "ขอให้โดดเดี่ยวอย่างกล้าหาญ ดีกว่าร่วมฝันกัน แต่ไร้จุดหมาย" จัง คุณเอ้คะ เจ้าของประโยคนั้น ถ้าไม่โดดเดี่ยวแบบเหงาจัด และเลือกที่จะปิดตัวเองจากสังคม ก็คงต้องมุ่งมั่นมากเลย คุณว่า Robert E. Howard เป็นแบบไหน
โดยคุณ :	amask@hotmail.com - [18 พ.ค. 2541 15:22:31]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	คุณ amask@hotmail.com คะ .......ดีใจที่คุณชอบค่ะ เพราะว่าทั้งหมดที่เขียนไป แต่งขึ้นเอง ประโยคที่คุณชอบ เราก็ชอบเหมือน กับคุณ อีกประโยคที่ชอบด้วยก็คือ "ความเดียวดายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเรียนรู้" ........ มันเป็นอย่างนั้น จริงๆ
โดยคุณ :	SeaView - [18 พ.ค. 2541 19:54:00]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :

ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเขารู้สึกยังไง รู้แต่ว่าไม่มีใครอยากอยู่โดดเดี่ยวอย่างแน่นอน ถ้าให้เลือกสองอย่างระหว่างมุ่งมั่นกับปิดตัวเอง เขาคงเป็นพวกที่เลือกจะปิดตัวเองมากกว่า มุ่งมั่นคงมีอยู่บ้าง เพราะเขาภูมิใจในความเป็นนักเขียน ประกาศตัวตลอดเวลาว่าเป็นนักเขียน และไม่แคร์ที่จะถูกสังคมเหยียดหยามว่าเขียนงานขยะงานขายความรุนแรง เขาบอกว่าสื่อในวันนั้นมีแต่เซกส์และความรุนแรงเต็มไปหมด และยิ่งนานวันก็จะยิ่งเป็นเช่นนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเวลาก็พิสูจน์ว่าเขาพูดถูก เขาโชคดีที่มีผู้หญิงที่รักเขามากพอที่จะรักในสิ่งที่เขาทำ แต่โชคร้ายที่เธอไม่สามารถรับในสิ่งที่เขาเป็นได้ เรื่องจึงต้องจบลงอย่างโศกนาฎกรรม บางทีความรักของคนสองคนอาจไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องของการรักอีกฝ่่ายอย่างที่เขาเป็นก็ได้ แต่ต้องรับความแตกต่างของเขาได้ โรเบิร์ตและเนวลินเหมือนคนสองคนที่ต่างฝ่ายต่างอยู่ในโลกของตัวเอง รักกันแต่ไม่มีใครยอมออกจากโลกของตัวเองมาอยู่ ณ ที่ๆ ไม่มีโลกของใคร มีแต่โลกของเราสองคน เรื่องจึงต้องจบลงด้วยโศกนาฎกรรมเช่นนี้ โรเบิร์ตเลือกที่จะโดดเดี่ยวและจากไปอย่างโดดเดี่ยว ไม่มีเหรียญตราจากวงวรรณกรรม ไม่มีคำไว้อาลัยจากโลก มีแต่น้ำตาของคนไม่กี่คนที่รักเขา

โดยคุณ :

เอ้ - [19 พ.ค. 2541 04:06:58]

ความคิดเห็นเพิ่มเติม :	อึ้ง........ "ความเดียวดายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเรียนรู้" ........ มันเป็นอย่างนั้น จริงๆ โดยคุณ : SeaView - [18 พ.ค. 2541 19:54:00] จิงคะ บางครั้งที่ไม่มีใครเข้าใจเราก้อต้องอยู่อย่างงี้แหละ......
โดยคุณ :	Lisztian - [19 พ.ค. 2541 23:57:23]