|
ความเป็นมาและความเป็นไป
พฤษภาคม 2541
เป็นครั้งแรกที่ HomePage นี้ได้เกิดขึ้น โดยถือกำเนิดที่ Tripod.com
หลังจากบวกลบคูณหารความเหมาะสมทั้งปวงแล้ว ซึ่งขณะนั้น Tripod เพิ่งจะเป็น
ผู้ให้บริการพื้นที่ทำโฮมเพจฟรี น้องใหม่ ประกอบกับการตั้งชื่อ WebSite สามารถ
ตั้งชื่อเองโดยอิสระ ทำให้ผู้เข้ามาเยี่ยมชมจดจำได้ง่าย กรณีนี้จึงตัดใจจากทาง
Geocities.com ทั้งที่ทางนั้น มีบริการด้านอื่นๆที่โดดเด่นพอๆกัน
กว่าจะได้ชื่อ BooksShelf มา ใช่ว่าจะเป็นเรื่องง่าย นอกจากคิดทั้งวันทั้งคืนจน
ต้องคอยเตือนตัวเองว่า จริงจังเกินไปหรือเปล่า แค่งานอดิเรกอย่างหนึ่ง(ในบรรดายี่สิบ
อย่าง)เท่านั้นเอง ทันที่ที่คิดว่า...ควรจะเป็นชื่อที่เกี่ยวกับหนังสือๆ ชื่อชั้นหนังสือก็ลอย
เข้ามาในความคิด รีบไปลงทะเบียนที่ Tripod โดยไม่ชักช้า ตอนแรกคำว่า Book ไม่ได้
ตั้งใจให้มี "s" แต่เนื่องจากทาง Barns and Nobles ร้านหนังสือชื่อดังได้จองชื่อนั้นก่อน
หน้าเราไปแล้ว จึงจำใจต้องใส่ "s" ไว้อีกหนึ่งตัว
และแล้ว...ชมรมคนชอบเขียน ก็ได้เกิดในคืนกลางดึกของกลางเดือนพฤษภาคม
ปี พ.ศ.2541 ท่ามกลางความยินดีของเรา(คนเดียว)
คนแรกๆที่เราชวนมาเยี่ยมเยียนที่นี่ คือ ลุงเปี๊ยก แห่ง "ศาลานกน้อย" เปล่าหรอก...
ไม่ได้เคยรู้จักลุงเปี๊ยกเป็นการส่วนตัว เพียงแต่นับถือในความตั้งใจของคุณลุงที่ทำโฮมเพจออกมา
ด้วยใจบริการสังคม เราส่ง email ไปเชิญคุณลุงมาเที่ยว รุ่งขึ้นถัดมาก็ได้รับ
email ตอบกลับมาว่าแอบมาแล้วนะ
มิถุนายน 2541
ฉบับแรกผ่านไปด้วยดี เพื่อนฝูงที่คุ้นเคยเท่านั้น ถึงจะออกปาก
บอกความลับนี้ ว่าเราริมีโฮมเพจเรื่องเขียนๆแล้ว
มีคนเข้ามาอ่านงานเขียนของเรามากหรือน้อย ไม่อาจจะทราบได้เลย ดังนั้นจึงเริ่มนำ
Counter มาติดเป็นครั้งแรกในหน้าหลักของฉบับเดือนมิถุนายน
ฉบับมิถุนายน กว่าจะได้ฤกษ์เบิกชัยก็ล่วงเข้าไปเกือบเข้ากรกฎาคม
นอกจากจะมีเรื่องสั้นจบในตอนเดียว (อันเนื่องมาจาก...เช้าวันนั้น) แล้ว
ฉบับนี้เริ่มมีเรื่องหลายตอนเข้ามาอีกหนึ่ง คือเรื่อง อีกครั้ง ซึ่งได้รับการต้อนรับจาก
บรรดาคนแอบมาอ่านพอสมควร เราจึงเกิดความคิดว่าควรจะนำ Counter ไปติด
ไว้เพื่อดู Rating ของแต่ละเรื่อง ผลคือ ทั้งสามเรื่องได้รับความสนใจใกล้เคียงกัน
การเปลี่ยนแปลงที่ควรจะต้องทำการบันทึกไว้ด้วย คือ อย่างแรก แถบ Menu
ของชมรมคนชอบเขียน เราปรับลดให้เล็กลง แล้วเปลี่ยนรูปแบบการแสดงเป็นแบบ Frame
มีเพื่อนเจ้าประจำออกปากชมว่าดูดีขึ้นกว่าเดิมนะ...
อย่างที่สอง... เราใส่ Form รับความคิดเห็นลงไปในหน้าที่มีเรื่องสั้น ก็ทำให้พอ
จะได้รับเสียงสะท้อนจากคนอ่านบ้างพอสมควร จริงๆแล้วอยากจะได้ยินมากๆกว่านี้
ไม่แน่ใจว่า คนอ่านอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไร...หรือว่าไม่ได้เขียนแสดงความเห็นเท่านั้นเอง...
อย่างที่สาม... เพิ่มเสียงดนตรีลงไปในหน้ารับแขก เป็นการสร้างบรรยากาศโรแมนติก
สักเล็กน้อย เผื่อว่าคนผ่านไปผ่านมาจะหยุดเยี่ยมชมนานๆ และแวะมาอีกเรื่อยๆ
กรกฎาคม 2541
คงจะเป็นความจริงที่ว่า เมื่อไหร่คนเราหยุดคิด...การพัฒนาก็จะไม่เกิด
ฉบับที่สามแล้วนะ...ก็ยังมีความคิดเกี่ยวกับชมรมคนชอบเขียนว่าจะต้องปรับ
โน่นเติมนี่อยู่นั่นเอง คอลัมน์ต่างๆจึงต้องมีการเพิ่มๆยุบๆ ปรับเปลี่ยนกระบวนท่า
ตามที่เห็นว่าเหมาะสมอีกครั้งหนึ่ง
อืมห์...(หยุดนึก 30 วินาที...เห็นไหม ว่าแก่แล้ว จำไม่ได้)
แรกเริ่มเดิมที ย้อนไปเมื่อฉบับแรก พฤษภาคม 2541 คอลัมน์รุ่นบุกเบิก ได้แก่
ช่อการะเกด, ตามใจฉัน, เพื่อนช่วยเขียน และคอเดียวกัน ปรากฎว่า "เพื่อนช่วยเขียน" เงียบ
เหงาเหลือใจ ไม่เห็นมีใครเสนอตัวมาเลยสักคน จึงคิดว่าจะตัดออกเป็นรายการแรก ปรับ
มาเป็นรวม Link "รวมพลคนชอบอ่าน" อย่างที่เห็น ส่วน "คอเดียวกัน" คาดว่าชื่อคอลัมน์
ไม่ค่อยสื่อความหมาย นานๆจะมีคนมาเขียนสักคนหนึ่ง จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "แนะนำหนังสือ"
คราวนี้รับรองว่าตรงประเด็น
เพื่อนที่แสนดีอีกคนหนึ่ง บอกว่าหน้าหลักของเธอน่ะ ดูแล้วไม่เห็นรู้เลยว่าข้างในจะ
มีอะไรใหม่ๆที่มัน Update ควรจะบอกคนอ่านหน่อย เป็นคำแนะนำที่เห็นจริงตามในทันที
เพราะว่าเป็นคนเชื่อคนง่ายอยู่เป็นทุนเดิม เลยมีการเกริ่นๆ นิดหน่อยว่ามีอะไรตื่นเต้น
ขอบคุณเพื่อนคนนี้มาก เขามาอ่านถึงบรรทัดนี้เมื่อไหร่ เขาต้องรู้ตัวว่าเป็นตัวเองแน่นอน....
อ้อ...Section ใหม่ที่เพิ่มเข้ามาแล้วไม่บอกกล่าวให้ฟังเห็นจะไม่ได้ ก็คือ Milestone
ที่กำลังอ่านอยู่นี่ไงคะ...
สิงหาคม 2541
ฝนโปรยสายลงมาเป็นเส้นทะแยงในหกโมงเช้าของวันเสาร์
เรามองออกไปในม่านฝน รับสัมผัสจากสายลมที่ระคนมากับกลิ่นอายชื้นๆ
ของฝนเดือนสิงหาคม... เมื่อคืนนี้เราเพิ่งทำฉบับสิงหาคมเสร็จ...
พฤศจิกายน 2541
กว่าจะได้ทำฉบับพฤศจิกายนก็ล่วงเลยเวลามาได้จนวันที่ 20 แล้ว รู้สึกว่าจะช้าไปหน่อย
แต่ก้ยังมีความพยายามจะทำต่อไปอีก เพราะได้ยาดีจากเพื่อนๆบางคนเขียนใน guestbook ได้ซาบซึ้งใจ
จนอดรนทนไม่ได้ จะทอดทิ้งสิ่งที่ตัวเองรักจะทำ (แต่ไม่ค่อยมีเวลา) ได้อย่างไรกัน
เห็นใจกันหน่อยนะ ถูกลดเงินเดือนไป 15% แต่งานหนาแน่นกว่าตอนเงินเดือนเยอะๆซะอีก
ฉบับนี้มีการเปลี่ยน counter ใหม่ เพราะสังเกตมาหลายครั้งแล้วว่าถูก reset ตัวเลขบ่อยๆ
เลยไม่รู้ตัวเลขที่แท้จริงของผู้เข้าชมซะที
กำลังพยายามเขียนเรื่องสั้นใหม่ๆอยู่เรื่องหนึ่ง สงสัยว่าจะไม่ทันฉบับพฤศจิกายนแล้วละ
จะมีใครรออ่านอยู่บ้างหรือเปล่า?
กุมภาพันธ์ 2542
เดือนนี้ออกจะน่าแปลกใจสักหน่อย ที่ update ได้ตรงเวลาตามความตั้งใจ
มักจะมีคนพูดกันว่า เดือนนี้เป็นเดิอนแห่งความรัก เลยรู้สึกว่าอยากจะทำอะไรที่มันไม่เหมือนชาวบ้าน
อารมณ์นี้เรียกว่าประชดสังคมก็เป็นได้ เลยใส่เพลงจีน เถียนมี่มี่ แทนที่จะเป็นเพลงรักๆ
อ้าว ก้อเดือนนี้ใช่ว่าจะฉลองวันแห่งความรักกันแต่เพียงเรื่องเดียว อย่าลืมว่าเดือนนี้มีวันตรุษจีนด้วย
ใครที่ยังไม่มีแฟน (อาจจะเป็นเพราะยังไม่อยากมีก็ได้ ไม่ใช่เหรอ) ก็ไม่ต้องหง่าว.. ไปแสดงความรักต่อบรรพบุรุษแทนไปก่อนละกัน
ส่วนคนที่อกหัก ก็ขอให้เยียวยาตัวเองให้ฟื้นไวๆ นะ นะ
มีนาคม 2542
เมื่อตอนต้นเดือน มีโอกาสขับรถไปแถวๆจังหวัดอยุธยา แต่ไม่ได้ใช้ถนนเอเซียนะ ขับลัดเลาะไปทางจังหวัดปทุมธานี
ได้เห็นทุ่งข้าวกำลังออกรวง สีใบข้าวมีเขียวหลายเขียว แก่อ่อนมากน้อย แล้วแต่ว่าเป็นต้นกล้าหรือต้นแก่กำลังตั้งท้อง (ถามพ่อมา)
แค่เห็นทุ่งนาก็รู้สึกตื่นเต้น ตื่นตาเหลือกำลัง นกทุ่งกางปีกโบกบินเหนือศีรษะ ...ธรรมชาติดีไหมล่ะ
เข้าตัวเมืองก็เห็นแต่ดอกไม้กำลังบานสะพรั่ง ดอกตะแบกสีม่วง ดอกชมพูพันธ์ทิพย์สีชมพู กับดอกอะไรไม่รู้สีเหลืองบน
เกาะกลางถนน (เถียงกับพ่อว่านี่ดอกโสนอ้ะป่าว) สรุปว่าไม่รู้ดอกอะไร ทั้งหมดนั้นพราวสะพรั่ง เป็นสัญญานของฤดูใบไม้ผลิ
กำลังคืบคลานเข้ามา
อยากจะกระโดดลงข้างทางถายภาพมาให้ดูทั่วกัน แต่ก็เกรงว่าสิบล้อที่ตามมาจะหมั่นไส้เอา..
เอาเป็นว่าวันหลังไปอีกจะเก็บภาพมาให้ได้ ใครมาเยี่ยมโฮมเพจนี้เกินกว่าห้าครั้ง เราจะถือว่ารู้จักกัน...ไม่รู้ละ มัดมือชกแล้ว ฮิฮิ.
เมษายน 2542
ย่างเข้าหน้าร้อน นอกเหนือไปจากอากาศอันร้อนอบแสนน่าเบื่อ แล้ว ยังมีอะไรสวยๆงามอีกหลายอย่างที่เราควรจะหันมามอง
เป็นต้นว่าฤดูกาลนี้ดอกไม้หลากสีจะบานสะพรั่งไปทั่วทุกหัวระแหง ถนนเส้นไหนที่ปลูกพวกไม้ดอก...คุณจะพบว่าตอนนี้ถนนสวยขึ้นเป็นกอง
กับเดือนเมษายนเป็นเดือนที่คนทำงานมีวันทำงานน้อยกว่าเดือนอื่นในรอบปี หมายถึงว่าเดือนนี้มีวันหยุดต่อเนื่องพอให้เราได้ออกไปหายใจ
นอกเมือง บางคนได้กลับบ้าน ฯลฯ
เนี่ยละ....Life is Beautiful |
เกี่ยวกับเรื่องสั้น-ยาว
อีกครั้ง
(พ.ศ. 2525-2527)
ความสุขสุดขอบฟ้า
(พ.ศ. 2525-2527)
ลูกสาวของพ่อ
(เมษายน พ.ศ. 2541)
อันเนื่องมาจาก...เช้าวันนั้น
(กรกฎาคม พ.ศ. 2541)
เรื่องยาว..(รอตั้งชื่ออยู่)
(พ.ศ. 2528-2530)
|